عرب و اسلام سیاسی

Bahrain’s prime minister, Sheikh Khalifa bin Salman al-Khalifa, has held his position since 1971, the year his country gained independence from Britain, but he is now eighty-four and evidently in uncertain health. Potential candidates to replace him include Crown Prince Salman or even a much younger nephew, Nasser bin Hamad, mirroring the generational handover in Qatar and Saudi Arabia. But the Khawalids, an influential, once-sidelined branch of the ruling family, also merit attention as Bahrain nears the end of an era.

An expert testifies on the concrete steps Washington can take to ensure that a credible, technocratic government forms in Beirut, and that the Lebanese Armed Forces protect civilians from Hezbollah-led reprisals.

جناح رئیس‌جمهور روحانی که با چشم‌اندازی تیره‌وتار در انتخابات آینده ایران روبه‌روست، در تلاش است تندروان را قانع کند که توافق هسته‌ای را زنده نگه دارند تا بتوانند زرادخانه نظامی خود و مداخلات‌شان در خارج از مرزها را گسترش دهند.

ایالات متحده به سیاست واقع‌گرایانه رو آورده است، اما منافعی راهبردی در حمایت از تظاهرکنندگان عراقی دارد.

Moscow is beating Washington at the reputational game in Iraq, raising the need for greater U.S. engagement on education and media outreach rather than just security issues.

عرضه سهام آرامکو برای فروش که از مدت‌ها پیش انتظارش می‌رفت، سرانجام چراغ سبز گرفت، اما درباره این‌که چقدر می‌تواند به ایجاد تحول اقتصادی در عربستان کمک کند، هنوز تردیدهایی وجود دارد.

مرگ رهبر دولت اسلامی (داعش) و به دنبال آن مرگ یکی از جانشینان احتمالی او، حاکی از دستاوردی عمده در مبارزه با تروریسم است، اما کشته شدن سرکردگان این گروه و از دست دادن قلمروِ به‌اصطلاح «خلافت» داعش به معنای شکست این گروه نیست.

خیزش‌های اعتراضی اخیر در عراق و لبنان از خطوط فرقه‌ای عبور کرده و بی‌کفایتی حاکم بر هسته رهبری گروه‌های نیابتی ایران در این کشورها را نمایش می‌دهد. تهران ممکن است در اعمال نفوذ خوب باشد، اما در رهبریِ پس از آن بد عمل می‌کند.

Muddled governance, harsh crackdowns, and outside interference threaten to overturn the fragile freedom that Iraqis have won at great cost.