عرب و اسلام سیاسی

به نظر می‌رسد که اماراتی‌های خسته از جنگ، ریاض را در جنگ یمن تنها می‌گذارند تا به‌تنهایی در جنگ علیه شورشیان تحت حمایت ایران از خود دفاع کند. امری که گفت‌وگوهای سعودی-حوثی را ضروری می‌سازد.

Turkey is too diverse demographically, too big economically, and too complicated politically to be governed from a presidential palace.

اخوان‌المسلمین با توجه به خصلت ترمیم‌پذیری‌اش، از کارزار قاهره برای سرکوب این سازمان صرفا نیرو می‌گیرد و با توجه به ناکامی‌های دولت در دیگر عرصه‌ها، قاهره با این روش نمی‌تواند ثبات را به صورت پایدار در مصر تامین کند.

The Taif Accord, which ended Lebanon’s civil war almost three decades ago, stipulated that the country’s president be Christian, the prime minister be Sunni, and the parliament speaker be Shia. Today, two of these figures—President Michel Aoun and Parliament Speaker Nabih Berri—are in their eighties, and both demonstrate sympathy for Hezbollah, the Shia militia and party that serves as a national power broker.

Although massive state resources have been mobilized against Imamoglu, the opposition candidate has taken up the mantle of the underdog who could challenge the status quo nationally, just as Erdogan himself did two decades ago.

The latest step toward ending the KRG’s political gridlock obscures more-worrisome Kurdish divisions, many of which threaten wider U.S.-Iraqi security and economic interests.

خامنه‌ای با حفظ رویکرد مبارزه‌جویانه خود از یک طرف، و پرهیز از جنگ از طرفی دیگر، احتمالا امیدوار است بتواند تا دور بعدی انتخابات در ایران و در آمریکا دوام آورد.

To ensure an outcome that benefits U.S. interests in the region, Washington must take a concrete position on Libya that leads to peaceful negotiations rather than armed conflict.

احتمال دستیابی به توافقی بنیادی با رژیم کنونی چندان بالا نیست، ولی اگر واشنگتن از دادن تضمین‌های امنیتی به ایران سر باز زند یا در انتظار آشوب گریزناپذیر دوران انتقال قدرت در این کشور بماند، احتمال چنین امری کاملا از میان می‌رود.