ایران

این معامله دسترسی به وجوه مسدودشده را برای مقاصد بشردوستانه به تهران می‌دهد، و احتمالا راه را برای ازسرگیری گفتگوهای هسته‌ای در پاییز امسال هموار می‌کند، چون هر دو طرف تلاش دارند از تنش‌ها بکاهند.

آنچه را واشنگتن تنش‌زدایی می‌پندارد، تهران فرصتی برای تحکیم دستاوردهای هسته‌ای خود می‌بیند و از شفافیت می‌پرهیزد و طوری موضع‌گیری می‌کند که هر زمان بخواهد از آستانه تسلیح اتمی عبور کند.

تهران ممکن است بگوید که قانون هسته‌ای سال ۲۰۲۰ مجلس فضا را برای مانور در هرگونه مذاکرات آینده محدود می‌کند، اما پایبندی‌اش به آن قانون از مدت‌ها پیش دلبخواهی بوده است، و مقامات گویا بیشتر بر این تمرکز دارند تا اطمینان حاصل کنند هر گونه سازشی که انجام دهند قابل فسخ است.

New data-rich graphics strikingly illustrate the growth in Tehran’s oil revenue and China’s outsize role in fueling this trend.

انتخابات پیش رو رهبر ایران را بر سر دوراهی قرار می‌دهد: آیا نامزدها را به‌شکلی تهاجمی رد صلاحیت کند و مردم را بیش از پیش از خود براند، یا ریسک کنترل مجلس از سوی رقبای سیاسی را بپذیرد؟

در مواجهه با انقضای قریب‌الوقوع تحریم‌های سازمان ملل، اتحادیه اروپا و بریتانیا تمایلی به کشیدن «ماشه» ندارند، اما باید به‌ طور یک‌جانبه برخی از محدودیت‌های خود را بر تهران تمدید کنند.

The Islamic Republic of Iran over several years has gained a significant foothold in Iraq, spreading its influence and agenda throughout Iraqi daily life.

بغداد امیدوار است با یک معامله پایاپای با تهران از قطعی‌های برق، ناآرامی سیاسی، و تحریم‌های آمریکا اجتناب کند، اما این توافق سوالات زیادی ایجاد می‌کند.

Iran’s potential push for a nuclear device and the region’s broader proliferation challenges cast a shadow over the new summer blockbuster.