عراق

از تشییع‌جنازه‌های سلیمانی با حضور انبوهی از مردم که بگذریم، وجههٔ او به عنوان مظهر ناسیونالیسم ایرانی بیشترِ مردم خاورمیانه را نسبت به او بدگمان یا حتی فعالانه دشمن کرد. برای همین، بعید است بعد از مرگ او آمریکا با انتقام عمومی گسترده مواجه شود.

سال گذشته نشستی که از سوی انستیتو واشنگتن برای بحث در خصوص پیامدهای جانشینی سلیمانی برگزار شد، چنین نتیجه گرفت که سپاه پاسداران با از دست دادن سلیمانی مهمترین «توتم» خود و توانمندی منحصربه‌فردی در هماهنگی عملیاتی را از دست خواهد داد.

هرچند خامنه‌ای و دیگر مقامات رژیم ایران پس از ترور سلیمانی به‌سرعت وعده انتقام دادند، اما فعلا ممکن است روی تقویت احساسات وطن‌دوستانه و حمایت از نظامیگری در داخل کشور تمرکز کنند.

The Iraqi government’s vociferous condemnations of U.S. defensive strikes may just be rhetorical, but they highlight the stakes involved for a country veering ever closer to perpetual Iranian dominance.

Renewing the UN cross-border mechanism is crucial to helping millions of needy Syrian civilians, preventing Russia and Assad from weaponizing aid deliveries, and safeguarding future international assistance efforts.

Directly investing in nongovernmental enterprise and giving international approval to private competition can change the dynamic in individual countries, promote liberal economies, and give citizens greater agency.

تعدادی از قبایل قدرتمند عراق به خاطر عصبانیت از سوء رفتار شبه‌نظامیان ایرانی و ناکامی‌های روزافزون بغداد، سنت وفاداری فرقه‌ای خود را کنار می‌گذارند و برای محافظت از نیازهای اساسی خود گاه با خشونت عمل می‌کنند.

ایالات متحده به سیاست واقع‌گرایانه رو آورده است، اما منافعی راهبردی در حمایت از تظاهرکنندگان عراقی دارد.

Moscow is beating Washington at the reputational game in Iraq, raising the need for greater U.S. engagement on education and media outreach rather than just security issues.