هدیه ایران به رئیس‌جمهور بایدن

درخواست ایران مبنی بر تغییر توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ به منظور محدود کردن توانایی رئیس‌جمهور آینده آمریکا برای خروج یک جانبه از برجام، ممکن است موهبتی در لفافه باشد (آخرین درخواست هسته‌ای ایران، مرور و چشم انداز، ۲۶ جولای). این پیشنهاد می‌تواند به اصلاح جدی توافق اولیه ختم شود. در واقع، این درخواست نشان می‌دهد که ایران صرفا خواستار بازگشت به «پایبندی متقابل» به برجام نیست، بلکه خواهان مذاکره مجدد در این‌ باره است.

در حالی که دولت بایدن نباید -و طبق قانون اساسی احتمالاً نمی‌تواند- با پیشنهاد تهران موافقت کند، اما باید به جای ورود مجدد به برجام از این فرصت برای مذاکره مجدد درباره توافق هسته‌ای استقبال کند. رئیس‌جمهور آمریکا خواستار توافقی «محکم‌تر و طولانی‌تر» شده که موضوع هر توافق جایگزینی را نیازمند اجماع دو حزبی می‌سازد. انعقاد چنان توافقی یا حتی کشاندن ایران به پای میز مذاکره درباره آن آسان نخواهد بود. اما به نظر می‌رسد بازگشت مجدد به توافق اولیه و چشم‌پوشی از اهرم اقتصادی ناشی از تحریم‌ها این کار را حتی سخت‌تر می‌کند.

عدم تمایل ایران به پذیرش پیشنهاد آقای بایدن برای بازگشت به «پایبندی متقابل» به توافقنامه ۲۰۱۵، فرصتی برای حرکت به سمت مرحله جدیدی از دیپلماسی فراهم می‌کند. آمریکا باید به درخواست‌های ایران برای تغییر در توافق برجام پاسخ دهد و ایده‌های خود را برای تقویت توافق هسته‌ای روی میز بگذارد و مستقیماً به سمت مذاکره برای رسیدن به توافقی محکم‌تر و طولانی‌تر حرکت کند که خواست همه دولت‌های آمریکا تا کنون بوده است.

مایکل سینگ، هموند ارشد لین-سویگ و مدیرعامل انستیتو واشنگتن ‌است. این یادداشت ابتدا به صورت نامه به سردبیر روزنامه وال استریت جورنال در همین روزنامه منتشر شده است.