درباره نویسنده
برای طفره رفتن از مسئولیت سوءقصد به نخست وزیر عراق، گروه‌های خودخوانده «مقاومت» عراق پرونده‌ای جعلی از اطلاعات ساختگی فراهم کرده‌اند با ظاهری که باورپذیر باشد.
در ۷ نوامبر، حداقل دو پهپاد در محل اقامت مصطفی الکاظمی، نخست وزیر عراق، مهمات انفجاری پرتاب کردند. این کوادکوپترها دقیقاً با مشخصات فنی پهپادهایی مطابقت داشتند که قبلاً شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران از آنها برای انجام حملات تروریستی به محل‌های اقامت رهبران عراق و سفارت آمریکا در بغداد استفاده کرده‌اند. شبه‌نظامیان برای اجتناب از مسئولیت‌پذیری در قبال سوءقصد ۷ نوامبر، سعی کردند با استفاده از تحلیل‌های فنی به ظاهر قانع‌کننده، اعتبار این حادثه را با تردید روبرو سازند؛ آنها تحلیلی ظاهرا دقیق ارائه کردند تا وانمود کنند که گویا «متخصصان» شواهد واقعی در مورد حمله را رد می‌کنند. پرونده دوازده ماده‌ای تهیه شده توسط کانال تلگرام ابابیل، نیازمند توجه ویژه است.
کانال تلگرام ابابیل در ۲۲ دسامبر ۲۰۲۰ ایجاد شد اما تا ۲۴ آگوست ۲۰۲۱ فعال نبود. نام این کانال از نام پرندگان معجزه آفرینی گرفته شده که در سوره «فیل» قرآن از آنها یاد می‌شود و خداوند آنها را به منظور محافظت از کعبه در مکه در برابر سپاه فیل‌سوارِ ابرهه اکسومی فرستاد و این پرندگان با پرتاب سنگ‌‌ریزه های گلی بر روی سواران ابرهه، آنها را نابود کردند (سوره ۱۰۵). کانال ابابیل خود را یک واحد «هوش نرم» معرفی می‌کند؛ یک گروه تحقیقاتی منبع باز از نوع «بلینگ کت» ]ژورنالیسم متکی به فکت[ که یک یا دو بار در ماه مطالب و اطلاعات ساختگی در مورد افراد، جناح‌ها یا کشورهایی منتشر می‌کند که مخالف یا منتقد جریان خودخوانده «مقاومت» عراق هستند. پیش از این، افرادی چون محمد الحلبوسی رئیس مجلس عراق، مقتدی صدر، افراد شاخص حزب بعث عراق، کردهای عراقی، و کشورهایی چون ایالات متحده آمریکا، اسرائیل، امارات متحده عربی و عربستان سعودی در زمرۀ اهداف این کانال بوده‌اند.
هدف از این پرونده آن است که خوانندگان را متقاعد کند که حمله ۷ نوامبر نوعی عملیات فریب موسوم به «انتساب دروغین» بوده است. برای اثبات این ادعا، نویسندگان کانال ابابیل، سؤال‌هایی تردیدافکن در مورد این حادثه مطرح می‌کنند: چرا تجهیزات نظامی متعلق به آمریکا در منطقه (مثل هواپیماها، سامانه‌های ایجاد پارازیت، سامانه‌های ضد راکت، توپخانه و خمپاره) پهپادها را رهگیری نکردند یا چرا این حمله موجب خسارات و لطمات بیشتر نشد؛ چرا شواهد فیزیکی اندکی از صحنه انفجار حفظ و بازیابی شد؛ و سوالاتی از این قبیل. این گزارش زیرکانه که تقلیدی از گزارش‌های کارشناسی است، بر مبنای حقایق شناخته‌شده و ادعاهای اثبات‌نشده تنظیم شده است و تصویری جذاب برای افراد غیرمتخصص ارائه می دهد.
بخش اصلی این گزارش یک ارزیابی فنی است که (باز هم در نظر یک خواننده غیرمتخصص) شبیه به تحلیل یک فرد متخصص به نظر می‌رسد؛ هرچند بسیاری از نکات مطرح شده در آن در صورت بررسی دقیق کارشناسان واقعی پهپادها به وضوح نادرست اند. به عنوان مثال، این کانال ادعا می‌کند که پهپادی که تصویر آن در گزارش‌های دولت عراق در این حمله نشان داده شده یک «پهپاد فرانسوی» است؛ آنگاه ظاهرا بر مبنای «برگه مشخصات تولیدکننده رسمی این پهپاد» در مورد نحوۀ عملکرد این سامانه در حمله ۷ نوامبر بحث می‌کند. یکی از حفره‌های آشکار در گزارش کانال ابابیل، ناتوانی این گزارش از ذکر نام این نوع پهپاد و سازنده فرانسوی آن و یا ارائه مشخصات دقیق آن است. از همه مهمتر، مهمات کشف شده در محل اقامت کاظمی دقیقاً با مهمات به دست آمده از هر کوادکوپتر مورد استفاده شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران در عراق مطابقت دارد. همین موضوع در مورد قطعات چینی مورد استفاده پهپاد نیز در سازه‌های عملکرد خلبان خودکار، مسافت سنج (تله متری)، کنترل کننده‌های الکترونیکی سرعت، فرستنده‌های ویدئویی، پنل‌های توزیع برق، موتورها و باتری‌های آن نیز صادق است.
به همین ترتیب، ادعاهایی که در مورد بُرد این پهپاد، ظرفیت، سرعت و قابلیت برنامه‌ریزی شدن آن با نقاط شروع و پایان متفاوت مطرح می شود برای یک خواننده عادی قانع‌کننده به نظر می‌رسد، اما همه آنها می‌توانند به راحتی به چالش کشیده شوند. به عنوان مثال، این گزارش تاکید می‌کند که حداکثر بُرد پهپاد معمولاً باید ۵ کیلومتر یا با تغییراتی در قطعات ۱۲ کیلومتر باشد. اما کوادکوپترهای مورد استفاده در حملات قبلی -که دقیقاً از همان نوع مهمات استفاده کردند (تصویر ۳) و سیستم‌های تله‌متری غیرنظامی ساخت چین (Pixhawk with RFD868X)، بسته‌های باتری و پنل‌های توزیع برق مشابهی داشتند- دارای بُردی معادل ۴۰ کیلومتر و عمر باتری بیش از ۱۲۰ دقیقه بودند.
ابابیل همچنین ادعا کرده است که پهپاد نمی‌تواند محموله مورد اشاره را حمل کند، اما محموله‌ای برابر ۲ کیلوگرم مواد منفجره به علاوه ترکش های بلبرینگی در یک سیلندر سبک وزن را هر پهپاد معمولی با اندکی تغییرات می‌تواند حمل کند. مدل پهپاد مورد استفاده در حمله ۷ نوامبر، مجهز به چهار موتور الکتریکی قدرتمند ۳۲۰ کیلوولتی، سیستم مدیریت باتری پیشرفته و بسته باتری بزرگ لیتیوم-یونی ۱۸۶۵۰ بود.
به علاوه سرعت این پهپادها برخلاف گزارش ابابیل، آهسته نیست. آنها می‌توانند با وجود حمل همان میزان محموله‌ای که در محل اقامت الکاظمی پرتاب کردند، تا سرعت ۷۵ کیلومتر در ساعت پرواز کنند. ابابیل همچنین ادعا می‌کند که «غیر ممکن» است چنین پهپادهایی بتوانند «از یک نقطه بلند شوند و به نقطه متفاوتی برگردند»، اما این قابلیتی استاندارد در پهپادهای غیرنظامی متعارف و نرم‌افزار برنامه‌ریزی‌شده آنها برای مأموریت‌های مختلف است.
در نهایت، صحت نقشه‌های به ظاهر واقعی از مکان‌های پهپادهای آمریکایی که در ضمیمه گزارش ابابیل آمده را به راحتی می‌توان رد کرد. به عنوان مثال، تصویر شماره ۵، مسیر پرواز ادعایی یک هواپیمای شنود-و-پایش ایالات متحده را بر فراز بغداد در زمان حمله نشان می‌دهد، اما بازپخش تصاویر ضبط شده موجود که ردیاب های تجاری در روزهای ۶-۷ نوامبر ثبت کرده اند، نشان می‌دهد که چنین پروازی از هواپیمای مذکور وجود نداشته است. شکل مارپیچی (ارائه شده در گزارش) که با نحوۀ حرکت هواپیمای لیبرتی MC-12W آمریکایی مطابقت می‌کند، تاکیدی است بر تلاش ابابیل برای خلق یک گزارش جعلی باورپذیر.
جعلی بودن جای جای این گزارش به راحتی قابل اثبات است؛ با این حال، این گزارش به عنوان یک منبع اطلاعاتی نادرست می‌تواند تاثیرگذار باشد چرا که شکل ارائه واقع‌نمای آن احتمالاً «آنقدر معتبر» تلقی می‌شود که بتواند در رسانه‌های جریان اصلی عراق و در سطح شبکه‌های اجتماعی بازتاب پیدا کند. این رویکرد باعث آمادگی جامعه عراق برای پذیرش تئوری‌های توطئه می‌شود، ضمن اینکه به راحتی مورد قبول رقبای سیاسی کاظمی نیز قرار می‌گیرد که اغلب مایل اند برای اهداف خود خبرسازی‌های شبه‌نظامیان را منعکس کنند. این اطلاعات کذب هنگامی که وارد ذهن مردم و نخبگان شود، می‌تواند به سرعت به باورهای بدبینانه تبدیل شود به طوری که به سختی می‌توان آنها را از تصورات عمومی پاک کرد. تنها پادتن برای مقابله با این جریان، ارائه سریع اطلاعات فنی با کیفیت بالا به وسیله دولت عراق است که با حمایت چهره‌های محبوب مردم، اصلاح طلبان و رسانه‌ها تقویت شود.
همرسانی در شبکه‌های اجتماعی
